بیماری های بیضه واریکوسل
علائم و تشخیص واریکوسل
اکثر مردان تا زمانی که مشکلات باروری را تجربه نکنند از واریکوسل خود بی اطلاع هستند. نتیجه غیر طبیعی آنالیز مایع منی توسط پزشک معاینه فیزیکی انجام می شود که در این صورت می توان واریکوسل را تشخیص داد.
با این حال، برخی از مردان علاوه بر ناباروری، علائمی را نیز تجربه می کنند. علائم واریکوسل می تواند شامل موارد زیر باشد:
درد شدیدی را در بیضه های خود احساس می کند، به خصوص بعد از ورزش.
تورم یا توده در قسمت بیرونی بیضه
یک بیضه به طور قابل توجهی کوچکتر از دیگری است
تشخیص واریکوسل
واریکوسل را می توان در طول معاینه فیزیکی تشخیص داد. اورولوژیست ممکن است از شما بخواهد بلند شوید و لباس را در بیاورید.
سپس او بدن شما را معاینه خواهد کرد. اگر واریکوسل دارید، بار وزنی اغلب باعث رشد و آشکار شدن واریکوسل می شود.
همچنین بدون نیاز به برهنگی دیده می شود. پزشک همچنین ممکن است شما را در حالی که دراز کشیده اید معاینه کند. واریکوسل باید زمانی که دراز کشیده و دراز کشیده اید از بین برود.
واریکوسل ممکن است در معاینه فیزیکی مشاهده نشود و فقط با سونوگرافی قابل تشخیص است. با این حال، این واریکوسل با اندازه نامرئی معمولاً درمان نمی شود زیرا تحقیقات در این موارد آن را با ناباروری مرتبط نکرده است.
اگر معاینه فیزیکی کامل شده باشد یا اگر توده بیضهای دارید که شبیه واریکوسل نیست، ممکن است پزشک شما سونوگرافی از کیسه بیضه را تجویز کند.
در حالی که واریکوسل به طور کلی بدون درد یا مشکلات باروری بی ضرر است، نباید توده ای را که در کیسه بیضه وجود دارد به عنوان واریکوسل در نظر بگیرید. این توده می تواند کمی جدی تر باشد و نیاز به درمان فوری دارد.
واریکوسل یا فتق بیضه برای اولین بار به عنوان یک مشکل بالینی در قرن شانزدهم توصیف شد. یک جراح بریتانیایی به نام بارفیلد در اواخر قرن نوزدهم پیشنهاد کرد که بین ناباروری مردان و واریکوسل ارتباط وجود دارد. مدت کوتاهی پس از این توصیه، سایر جراحان ارتباط بین واریکوسل و بازگشت باروری پس از ترمیم را گزارش کردند. از آغاز قرن بیستم، گزارشهای جراحان دیگر به توصیف ارتباط بین واریکوسل و ناباروری ادامه دادند. در دهه 1950، ایده جراحی اصلاح واریکوسل به عنوان یک روش بالینی برای درمان انواع خاصی از ناباروری مردان مطرح شد.
یکی از دلایل اصلی ناباروری مردان، مشکل مجاری و عروق داخلی به نام واریکوسل است.
واریکوسل
این وضعیت باعث گشاد شدن شریان های کیسه بیضه می شود. این بیماری شبیه واریس پا است. واریکوسل یکی از شایع ترین علل کاهش تعداد و کیفیت اسپرم است که می تواند منجر به ناباروری و ناباروری در مردان شود، اما همه انواع فتق بیضه بر تولید اسپرم تاثیر نمی گذارد.
این بیماری همچنین می تواند رشد بیضه ها را کاهش داده و در نهایت بیضه ها را کوچک کند. همچنین بر روی اسپرم ها اثر می گذارد و حرکت و تعداد آنها را کاهش می دهد و ظاهر آنها را تغییر می دهد. واریکوسل به طور مستقیم بر توانایی جنسی یا انزال زودرس تأثیر نمی گذارد.
خون رسانی به بیضه ها از طریق سه رگ خونی قرمز مستقل انجام می شود و خون آلوده از بیضه ها توسط شبکه وریدی (شبکه pompeniform) تخلیه می شود که تا ورید کلیه چپ و ورید اجوف تحتانی ادامه می یابد. سمت راست خالی شد این بیماری در اثر بزرگ شدن غیر طبیعی شبکه وریدهای بیضه و رگ تاندون بیضه ایجاد می شود.
سن واریکوسل
این بیماری حدود ده سال است که نادر بوده و میزان بروز بیماری از 10 تا 15 سال به طور قابل توجهی افزایش می یابد که ممکن است نشان دهنده ارتباط با بلوغ باشد. شیوع این بیماری در بزرگسالان 8-16 درصد است.
اگرچه در بیشتر موارد احتمال بروز بیماری در بیضه چپ بیشتر است و این به دلیل آناتومی یکسان سمت راست و چپ بدن انسان است، گزارشهای اخیر میزان بروز موارد دوطرفه را افزایش داده است، با 15 تا 50 درصد موارد واریکوسل دو طرفه صورت است. واریکوسل راست گسسته معمولاً نادر است، در این صورت باید به وجود توده ای که روی وریدها فشار می آورد و از بازگشت خون جلوگیری می کند مشکوک بود. همچنین باید توجه داشت که همه انواع واریکوسل نمی توانند بر تولید اسپرم تاثیر بگذارند.
علل ایجاد واریکوسل (فتق بیضه) چیست؟
طناب اسپرماتیک مسئول درگیری هر بیضه است. این زنجیره حاوی شریان ها، اعصاب و اعصابی است که از این غدد حمایت می کنند. در وریدهای سالم داخل کیسه بیضه، دریچه های یک طرفه خون را از بیضه ها به کیسه بیضه باز می گرداند.
که با گرمای هوا تشدید می شود.
وجود
دستگاه تولید مثلی مردانه، طناب منوی یا اسپرماتیک (Spermatic Cord)، خون را به درون و بیرون بیضه منتقل می کند. با این که هنوز مشخص نیست که علت اصلی واریکوسل چیست، اما خیلی از متخصصین معتقدند که واریکوسل زمانی شکل می گیرد که دریچه های رگ های درون طنابرماتیک، مانع از جریان صحیح خون می شوند. در نتیجه رگ ها برای جبران این مشکل، گشاد می شوند. گشاد شدن رگ ها می تواند به بیضه ها آسیب بزند و باعث سخت شدن باروری مردان شود
آسیب بیضه در افراد مبتلا به واریکوسل
نظریه های گوناگونی در مورد آسیب مکانیزم بیضه ها وجود دارد که اهمیت آنها عبارتند از:
افزایش سرعت یا کاهش جریان خون و ارتقاء انتقال مواد و متابولهای کلیه ها و غدد فوق کلیه به بیضه ها و یا ترکیبی از اینها.
واریکوسل میتواند باعث کاهش رشد بیضه شود و در نهایت کمتر بیضه شود. همچنین با اثر بر اسپرمها باعث کاهش و تعداد آنها و تغییر مورفولوژی (شکل ظاهری) آنها خواهند شد. واریکوسل به طور مستقیم اثری بر مشارکت یا ایجاد انز زودرس ندارد.
در بیماری که با ناباروری و واریکوسل مینماید، علاوه بر معاینه و شرح حال باید حداقل دو یا سه آمایش منی برای تصمیم گیری وجود داشته باشد. با توجه به این امر باید این امر را انجام دهد که به صورت آزمایشی انجام دهد.
معاینه با دست و ابتدا در حالت ایستاده و سپس در حالت خوابیده انجام شود تا مشخص شود آیا با دراز کشیدن واریکوسل کاهش چشمگیر می کند یا خیر که اگر سون شکوگرافیم و لگن برای بررسی بیشتر انجام شود. در زمان معاینه قابلیت ممکن است وریدها مانند واریس پا قابل مشاهده باشند یا مانند کیسه برای کرم قابل لمس باشند یا بازور زدن قابل لمس باشند که اینها بیانگر شدت واریکوسل هستند.
در تشخیص واریکوسل معاینه بالینی حرف اول و را میزند و سونوگرافی برای مواردی به کار میرود که معاینه مشکل باشد مانند بیماران بسیار چاق یا موارد خفیف. البته از سونوگرافی داپلر یا رنگی می توانم برای تایید عود (برگشت خون به سمت بیضه ها) پس از عمل کمک گرفت.